USG stawów biodrowych dzieci

Co powinna wiedzieć każda mama, aby zapobiec nieprawidłowemu rozwojowi bioder u niemowlęcia?

Dysplazja, czyli niedorozwój, może dotyczyć różnych części ciała. Niedorozwój stawu biodrowego dotyczy najczęściej spłycenia panewki stawu, co może dać niestabilność stawu Nierozpoznana i nieleczona w porę dysplazja stawu biodrowego daje ograniczenie ruchomości stawu i utykanie u dzieci, zaś u dorosłych przekształca się w zmiany zwyrodnieniowe biodra powodujące szybsze zużycie stawu. Często jest konieczność wykonania tzw. endoprotezoplastyki czyli zakładania sztucznego stawu biodrowego. Dysplazja ta rozwija się najczęściej w życiu płodowym, w czasie ciąży, przy nieprawidłowym położeniu płodu, w czasie porodu np. miednicowego, a także przez układanie noworodka na boku oraz prostowanie nóżek.

Wrodzona dysplazja stawów biodrowych jest jednym z najczęstszych i największych problemów w ortopedii dziecięcej ze względu na późniejsze konsekwencje. Dotyczy ona ok. 5% populacji noworodków, a ok. 2% stanowią wrodzone zwichnięcia stawów biodrowych.

Najważniejszą rzeczą  przy badaniach profilaktycznych jest wyłonienie spośród  noworodków tych dzieci, które mają najcięższe wady i natychmiastowe rozpoczęcie ich leczenia. Bowiem każdy dzień powoduje pogorszenie wady a krótki na pozór okres 2 tygodni opóźnienia leczenia przekreśla szanse niektórych  niemowląt na całkowite wyleczenie i uniknięcie w konsekwencji operacji lub martwicy głowy kości udowej.

Każde dziecko powinno być jak najwcześniej przebadane za pomocą USG w kierunku prawidłowej budowy stawu biodrowego. W przypadku wykrycia nieprawidłowości, która się samoistnie nie odbudowuje, należy przeprowadzić leczenie oraz kontrole efektów terapeutycznych

Rozpoznanie nieprawidłowości tuż po urodzeniu zmniejsza pięciokrotnie liczbę dzieci wymagających leczenia, wystarczy tylko profilaktyka wykonywana przez rodziców.

Zdarzają się jednak dzieci, których USG wykonane po porodzie zostało ocenione
w granicach normy, a mimo to po 6-8 miesiącach nastąpiło zahamowanie rozwoju panewki biodrowej. Dzieje się tak zazwyczaj, jeśli w tym okresie nie została przeprowadzona ponowna kontrola  i dostatecznie wcześnie nie rozpoznano pogorszenia funkcji stawu.

Jeśli przy pierwszym badaniu wykryta została dysplazja stawu biodrowego to częstotliwość wykonywania następnych jest ustalany przez lekarza w zależności od stopnia patologii. Nie powinny one być przeprowadzane jednak rzadziej niż co 4-6 tygodni.

Natura sama umożliwia prawidłowy rozwój stawu biodrowego powodując ochronny, fizjologiczny przykurcz mięśni, który zapewnia właściwe ułożenie kończyn. Nie należy więc podczas pielęgnacji i ubierania prostować zgiętych nóżek dziecka, tylko pomagać mu w utrzymaniu tej korzystnej dla bioder postawy do ok 6 m.ż. a zwłaszcza do 1 badania  usg.